"Φιλοκαλούμεν τε γάρ μετ' ευτελείας και φιλοσοφούμεν άνευ μαλακίας..."

"Φιλοκαλούμεν τε γάρ μετ' ευτελείας και φιλοσοφούμεν άνευ μαλακίας..."
Αγαπάμε το ωραίο με λιτότητα και φιλοσοφούμε χωρίς να γινόμαστε μαλθακοί. Η ενασχόληση με τη φιλοσοφία δε μας κάνει θεωρητικούς ανθρώπους και δεν μας απομακρύνει από την πρακτική δράση, λέει ο Θουκυδίδης δια στόματος Περικλή.
Έτσι με το παρόν ιστολόγιο και εμείς, οι μαθητές της Β τάξης του 4ου Λυκείου Χαλκίδας είμαστε ενεργοί, προβληματιζόμαστε για ό,τι συμβαίνει γύρω μας και αποδεικνύουμε ότι η φιλοσοφία οδηγεί στη σκέψη και στη δράση.
Μας κάνει να αναρωτιόμαστε για ό,τι συμβαίνει γύρω μας και να μην αποδεχόμαστε τίποτα ως δεδομένο και "φυσικό". "Φιλοσοφία θα πει να βρίσκεσαι καθ’ οδόν...", θα πει να αναζητάς καινούριους δρόμους, να είσαι πνεύμα ανήσυχο και αιρετικό, γιατί μόνο τότε δικαιώνεις την ανθρώπινή σου υπόσταση και μπορείς να λέγεσαι "έλλογο ον". Στόχος μας είναι να καταθέσουμε τις σκέψεις μας παίρνοντας ερεθίσματα από τη φιλοσοφία, η οποία ως ιδιαίτερος κώδικας σκέψης και επικοινωνίας μπορεί να μετατρέψει το στοχασμό σε δημιουργία, τον προβληματισμό σε θέση, την απορία σε γνώση.

Κυριακή 30 Οκτωβρίου 2011

ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Όταν ρώτησαν τον Ντε Γκολ γιατί δε συλλαμβάνει το φιλόσοφο Ζαν Πολ Σαρτρ που μετείχε στα γεγονότα του Μάη του '68, απάντησε:''Δεν μπορείς να συλλάβεις έναν Βολταίρο''. Να σχολιάσετε την απάντησή του, ύστερα από μια σύντομη ιστορική εισαγωγή στα πολιτικά κινήματα της δεκαετίας του '60. (σελ. 28 σχ. βιβλίου)



Ο όρος Μάης του `68 (γνωστός και ως Γαλλικός Μάης) περιγράφει την πολιτική και κοινωνική αναταραχή που ξέσπασε στη Γαλλία κατά τη διάρκεια των μηνών Μαίου - Ιουνίου του 1968. Τα γεγονότα ξεκίνησαν από κινητοποιήσεις Γάλλων μαθητών και φοιτητών, επεκτάθηκαν σε γενική απεργία των Γάλλων εργατών και τελικά οδήγησαν σε πολιτική και
κοινωνική κρίση που άρχισε να παίρνει διαστάσεις επανάστασης και οδήγησε στη διάλυση της Γαλλικής εθνοσυνέλευσης και την προκήρυξη εκλογών από τον τότε πρόεδρο Σαρλ ντε Γκολ. Μερικοί φιλόσοφοι έχουν υποστηρίξει ότι η εξέγερση ήταν το σημαντικότερο επαναστατικό γεγονός του 20ου αιώνα, επειδή δεν πραγματοποιήθηκε από μεμονωμένο πλήθος, όπως οι εργαζόμενοι ή οι φυλετικές μειονότητες, αλλά ήταν μια παλλαική εξέγερση άνευ φυλετικών, πολιτιστικών, ηλικιακών και κοινωνικών διακρίσεων.
Είναι λογικό λοιπόν ένς φιλόσοφος σαν τον Ζαν Πωλ Σαρτρ να πρεσβεύει αξίες πολύτιμες για τα λαικά στρώματα, αξίες που βγάζουν το λαό από το ζυγό και την καταδυνάστευση της εξουσίας και του δίνουν μια σημαντική δυναμική για τη συνέχιση της πορείας του. Ο Ντε Γκολ, μάλιστα, παρομοιάζοντάς τον με τον μεγάλο φιλόσοφο του ευρωπαικού διαφωτισμού, Βολταίρο, του προσδίδει το χαρακτήρα του μέγιστου ανθρωπιστή και μεταρρυθμιστή. Επόμενο θα ήταν, λοιπόν, μια ενδεχόμενη σύλληψή του να μην άρεσε καθόλου στο Γαλλικό λαό και να δημιουργούσε ένα θυελλώδες κύμα αντίδρασης κατά του καθεστώτος.


Αλκίνοος Στέλιος ΒΘ2


Η δεκαετία του 1960 ήταν μια περίοδος μεγάλων και έντονων κοινωνικών συγκρούσεων και ριζοσπαστικών κινημάτων. Η περίοδος αυτή σφραγίζεται από μεγάλους
εθνικοαπελευθερωτικούς αγώνες ενάντια στην αποικιοκρατία και την εμφάνιση ενός ριζοσπαστικού φοιτητικού κινήματος σε όλες τις χώρες της Δύσης. Η δεκαετία του `60 αποτέλεσε μια περίοδο αμφισβήτησης. Μια από τις κορυφαίες εκφράσεις των ριζοσπαστικών αυτών κινημάτων ήταν τα γεγονότα που συνέβησαν τον Μάη του 1968 στο Παρίσι, όταν μια φοιτητική εξέγερση εξελίχθηκε σε γενική απεργία,

παραλύοντας όλη τη χώρα. Ο Σαρτρ, μεγάλος φιλόσοφος, στη διάρκεια αυτής της εξέγερσης θα βρεθεί στο πλευρό των φοιτητών συμμετέχοντας στις διαδηλώσεις και μιλώντας σε δημόσιες συγκεντρώσεις. Θα κατηγορηθεί όμως ως υποκινητής των γεγονότων και θα ζητηθεί η σύλληψή του. Ο πρόεδρος της γαλλικής δημοκρατίας, Ντε Γκολ, θα αρνηθεί να συναινέσει σε μια τέτοια ενέργεια λέγοντας ότι "δεν μπορείς να συλλάβεις ένα Βολταίρο." Ο Ντε Γκολ συγκρίνοντας τον Σαρτρ με τον Βολταίρο αναγνωρίζει τη σημασία που έχουν γενικά οι φιλόσοφοι ως εκφραστές της ελεύθερης και
κριτικής σκέψης. Γι`αυτό μας αναφέρει ότι δεν μπορεί κανείς να συλλαμβάνει και να φυλακίζει τέτοιους στοχαστές, γιατί η ελεύθερη σκέψη δεν μπορεί να φυλακιστεί. Το συμπέρασμα είναι ότι η φιλοσοφία δεν είναι μια αποκομμένη από την κοινωνία δραστηριότητα. Αντιθέτως, οι φιλόσοφοι είχαν πρωταγωνιστικό ρόλο στον αγώνα ενάντια σε όλες τις μορφές τυραννίας και στην προσπάθεια για μια ελεύθερη κοινωνία, με ισότητα και δικαιοσύνη.

Αμαλία Σαμπάνη ΒΘ2


4 σχόλια: