Έλληνας φιλόσοφος, από τους πιο σημαντικούς στοχαστές του β' μισού του 20ού αιώνα. «Η φαντασιακή θέσπιση της εξουσίας» ήταν το βιβλίο που τον καθιέρωσε ως τον φιλόσοφο των αυτόνομων κινημάτων και η συγγραφική του δραστηριότητα μέσα από την ομάδα (και αργότερα έκδοση) «Σοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα», που εμπνεύστηκε ο ίδιος, τον ανέδειξε ως ισχυρό πόλο κριτικής στο σοβιετικό μοντέλο άσκησης εξουσίας - «γραφειοκρατικό καπιταλισμό» το αποκαλούσε.
Ο Καστοριάδης, γεννημένος στην Κωνσταντινούπολη και προσφυγόπουλο από βρεφική ηλικία, βρέθηκε πολύ νωρίς στους κόλπους του κομμουνιστικού κινήματος και έγινε μέλος της Οργάνωσης Κομμουνιστικής Νεολαίας Ελλάδας (ΟΚΝΕ). Φοίτησε Νομικά και Οικονομικά στην Αθήνα, αλλά η δικτατορία του Μεταξά τον φυλάκισε. Το 1941 εντάχθηκε στις γραμμές του ΚΚΕ, έναν χρόνο, ωστόσο, αργότερα τις εγκατέλειψε ακολουθώντας τους τροτσκιστές του Σπ. Στίνα. Τα Χριστούγεννα του 1945 επιβιβάστηκε στο πλοίο «Ματαρόα», που είχε ναυλώσει το Γαλλικό Ινστιτούτο, για να περισώσει τους διωκόμενους νεαρούς αριστερούς διανοούμενους και καλλιτέχνες της εποχής (Κώστας Αξελός, Μάνος Ζαχαρίας, Ιάνης Ξενάκης, Μέμος Μακρής ανάμεσα στους συνταξιδιώτες του). Έτσι ανοίχτηκαν μπροστά στον Καστοριάδη οι ανοιχτοί στη σκέψη παριζιάνικοι ορίζοντες.
Στο Παρίσι, λοιπόν, ολοκλήρωσε τις σπουδές του, ενώ αργότερα, τον Μάη του '68, τα φιλοσοφικά - πολιτικά δοκίμιά του αποτέλεσαν εργαλεία των εξεγερμένων φοιτητών. Ο Καστοριάδης συνόδευσε την κριτική και αναψηλάφηση του μαρξισμού με μια καινούργια φιλοσοφική προσέγγιση της πολιτικής και κοινωνικής συμπεριφοράς του ανθρώπου από τη σκοπιά της ψυχανάλυσης. Η ψυχανάλυση έγινε πλέον το κύριο εργαλείο της σκέψης αλλά και της επαγγελματικής του δραστηριότητας. Το 1979 ο Καστοριάδης έγινε διευθυντής της Ecoles des Hautes en Sciences Socials (Ανώτατη Σχολή Κοινωνικών Επιστημών) και το 1989 ανακηρύχτηκε επίτιμος καθηγητής του Παντείου Πανεπιστημίου.
ΕΘΝΟΣ.gr | Παιδεία | 5 Δεκεμβρίου 2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου